Kaap Schermer

Onlangs onderging ik de interactieve virtual reali…

Kaap Schermer: 16. Processen

In Kaap Schermer 16. zoekt Maarten Schermer uit hoe het nu echt zit over de Kraftwerk-rechtzaak.

Scande ik lang de headlines om te zien wat Trump nou weer stuk had gemaakt, inmiddels ben ik gefascineerd geraakt door het bizarre schouwspel dat Brexit heet. Het is opzienbarend hoe het binnenwerk van de Britse democratie eruitziet – juist omdat zij op spectaculaire wijze faalt.

Kaap Schermer: 12. Verhalen

Deze column begon ooit als een halfbakken muzikale jaarlijst. Een waarin de belangrijkste constatering was dat we eigenlijk geen Gonzo (circus)-jaarlijst hadden. Wat blijft er vandaag nog van die lijstjes over?

KAAP SCHERMER 10. Creatie

Terugbladerend door 10 Kaap Schermers en wadend door de oceanen aan data die erin voorkwamen, valt me weer op dat al die gegevens, algoritmes en hacks steeds werden aangewend voor één ding: winst. Maar erg creatief is dat allemaal niet.

KAAP SCHERMER 9. Overstroomd

Op het web circuleert een foto, genomen op een festival, van een piratenvlag met een cassettebandje en twee gekruiste beenderen, eronder de tekst ‘We downloaded your album’. Goeie ouwe tijd. Zouden er op de aanstaande festivals T-shirts opduiken met JAY-Z’s hoofd en de slogan ‘We stole your streams’?

KAAP SCHERMER 8. Onbegrip

Een tijdje geleden stuurde een vriend me de stellingen die bij een proefschrift zaten. De dissertatie ging over pijn op de borst, maar een van de stellingen luidde: ‘Het behandelen van psychiatrische aandoeningen kan leiden tot kwalitatief minder aanbod in de platenzaak.’ Eindelijk rechtvaardiging voor de ‘idiote’ muziek waar ik volgens vrienden naar luister!

KAAP SCHERMER 7. Herhaling

The Fall, samengevat in drie woorden: repetition, repetition, repetition. ‘Waanzin is steeds opnieuw hetzelfde doen, en toch een andere uitkomst verwachten’, zou Einstein gezegd hebben, maar volgens Wikiquote komt het citaat uit een folder van Narcotics Anonymous. Ik denk dat Mark E. Smith erom zou hebben moeten lachen.

KAAP SCHERMER 6. Plastic

Vorig jaar las ik over de waxworm, een rups die plastic eet. Ik had direct vinylvisioenen: wormen die gedachteloos zeldzame platen opvreten, als statement tegen verzamelaars. Black metal-elpees waarvan het vinyl langzaam wordt verteerd, een wriemelende echo van de misantropische teksten. De broodnodige schoonmaak als iedereen uiteindelijk toch digitaal gaat.