Is het darkwave, postpunk, avelinkse rock, jazz, noise, coldwave, indierock, een op hol geslagen Siouxie, een vrouw om met of zonder handschoenen aan te pakken? Het is het derde album van Mona Kazu, een trio dat het niet houdt bij het maken van schijfjes. Debuut ‘Other Voices In Safety Spaces’ verscheen in 2013, opvolger ‘Arguments With A Bird’ in 2016 en nu pas iets nieuws. Niet dat ze tussendoor stil zaten. Visuele artiesten vormen hun voedingsbodem, Kathy Aponi voorop, een schilder die aan de slag is met symbolisme en rauwe kunst. Straatartiest, schilder en illustrator Parvati en Luc Bernad, die actief is in het dansmilieu, vormen mee de entourage. Ze maken muziek bij films van Maya Deren en assisteerden bij de expositie ‘Les Médusés Of Gorgopolitis’. Een kunstzinnig bandje met een eigenzinnige frontvrouw in de vorm van Priscile, die ook de keyboards verzorgt. Samen met Franck (gitaar, mandoline, programmering) vormt zij de kern van Mona Kazu. Drummer Régïs Boulard (Trunks, Sons Of The Desert) werd dit keer ingelijfd om de omkadering wat duidelijker te houden. De negen nummers gaan namelijk alle kanten van voornoemde genres op en dat komt voornamelijk door de manier waarop Priscille haar zang telkens weer anders laat weerklinken. Dromerig, schreeuwend, opdringerig, gelaten, vrijblijvend of tergend, ze kan het allemaal. Daardoor tilt ze de op zich niet zo interessante muziek toch naar een hoger niveau. ‘Steel Your Nerves’ is zodoende een harde noot om te kraken.