Eerst was er Jonathan Fire*Eater. Toen deze band uit Washington ter ziele ging, ontstond in 2000 The Walkmen. Een groep die ontstond in de opnamestudio die een aantal leden oprichtten. Ondertussen zijn we acht jaar verder. Met deze release, hun vijfde, proberen ze nu ook voet aan grond te krijgen in Europa. Gelukkig denken we als we deze plaat horen. Eén van die vorige vier platen was de opmerkelijke coverplaat ‘Pussy Cats: Starring The Walkmen’, hun versie van een plaat uit 1974 van Harry Nilsson die werd geproduceerd door John Lennon. Werd er op vorige platen nog alle kanten uit geëxperimenteerd, dan is hier het geluid zeer consistent. De band rond zanger Hamilton Leithauser opteert hier voor uitgepuurde indierock met verwijzingen naar country en post-punk. Een op het eerste zicht misschien rare combinatie, maar werken doet het wel. Toch na een paar luisterbeurten, maar vanaf dan werden we lichtjes verslaafd. Grandeur en wijdse melodieën gekoppeld aan intense songs. Dat doet het voor ons. Lange tijd onbekend gebleven in onze contreien door slechte of onbestaande distributie, maar met deze plaat mag daar stilaan verandering komen. En terecht.