Na het vorig jaar verschenen ‘On Leaving’ album dat hoog in een aantal jaarlijsten te vinden was, keert de immer notoire zwartkijker Nina Nastasia terug met een nieuwe langspeler vol relationele verwensingen. Ditmaal samen met Jim White, drummer van het zwaarmoedige maar oh zo schone Australische postfolktrio Dirty Three. Het idee van dit album kwam van White toen hij en Nastasia samen een serie low-profile optredens hadden gedaan en hen dat wonderwel goed beviel om er een staartje aan te laten groeien. Aldus geschiedde en het concept werd uitgewerkt en Nastasia’s vertrouwde producer Kennan Gudjonsson en vaste knoppendraaier Steve Albini offerden zich gewillig op voor de eindafwerking. Het resultaat is een alternieve countryplaat die gevuld is met weerbarstige gevoelens en levendige emoties. In bijna elke song dweept en stort Nastasia haar hart uit met de vurige verbetenheid van een afgedankte minnares vol van bittere frustaties. Zo getergd klonk Nastasia nog niet eerder. White daarentegen roffelt gemoedelijk mee op de achtergrond met kwastjes en improviseert met snelle doch zachte ritmes die van het gebruikelijke songwriterpad afdwalen en daarmee het totaalgeluid een extrawaarde geven. De songs zijn kort en bondig en na een dik half uur is de zwartgallige pret al over en wat rest is de roes van blauwe gevoelens die u blijven achtervolgen.