Wie het over (de Amerikaanse jazztrompettist) Miles Davis heeft, heeft het doorgaans over zijn akoestische periode. Meer bepaald de projecten met (arrangeur) Gil Evans en zijn legendarische kwintetten halverwege de jaren zestig. Sommigen gaan iets verder en noemen ook In A Silent Way en Bitches Brew, twee albums waarmee Davis eind jaren zestig de geboorte van de nieuwe stijl jazzrock/fusion inluidde en definitief afscheid nam van de jazzwereld waaruit hij afkomstig was en zich een pad baande in de wereld van de rock-n’-roll. Waarbij hij zich en passant voorgoed gehaat maakte in de jazzwereld.
Vreemd genoeg gaan de meeste mensen in de popmuziek ook voorbij aan zijn elektrische periode, een tijdspanne dat vooral beginjaren zeventig zoveel rauwe juweeltjes opleverde. Luister naar Agharta, Get Up With It en On The Corner (om er slechts een paar te noemen).
Ten onrechte, zoals het duo Henry Kaiser (gitaren) en Wadada Leo Smith (trompet) nu ten overvloede aantonen op de prachtige dubbelcd Yo Miles! Upriver. Met dit album richten Kaiser en Smith de aandacht op het verleden, zodat het rijke oeuvre uit Davis elektrische periode opnieuw de aandacht krijgt die het verdient.
Kaiser en Smith maakten voor de gelegenheid arrangementen van originele Miles Davis-composities als Bitches Brew, On The Corner Jam, Tatu/Agharta Funk. Smith leverde ook het ruim twintig minuten tellende Thunder & Lightning, waarin hij zich als componist en trompettist een waardig opvolger van Davis toont. De stukken werden gearrangeerd voor een tienkoppige bezetting met als bekendste muzikanten Greg Osby (altsaxofoon), John Tchicai (tenor- en sopraansaxofoon) en Mike Keneally (gitaar). Daarnaast treedt tablaspeler Zakir Hussain op als gastmusicus en duikt het beruchte Rova Sax Quartet op in één nummer.
Wat Kaiser en Smith met Yo Miles! Upriver vooral aantonen, is het enorme potentieel die uit Davis elektrische periode is voortgekomen. Ik heb bovengenoemde platen van Miles Davis er nog even naast gelegd en heb opnieuw genoten van het genie van deze trompettist om jazz, funk en pure rock-n’-roll samen te voegen tot een nieuw, bruisend, kolkend en stuwend klankbrouwsel. Waar Yo Miles! Upriver zich overigens mee kan meten. Zonder Davis muziek tekort te doen, zonder die muziek klakkeloos te kopiëren, zonder zichzelf weg te cijferen. Kaiser blijft imponeren als gitaarvirtuoos. Hij gaat vreemde klanken niet uit de weg en Smith laat zich opnieuw kennen als een belangrijke trompettist én componist.
‘Yo Miles! Upriver’ verscheen als Super Audio cd. Op de juiste installatie klinkt deze muziek zo vitaal dat je je erbij waant.