Kirk Withrow is zo’n eigenzinnige muzikant die geen zin heeft om zich ook maar op enige manier aan iets of iemand te conformeren. Het hoesje van de cd ziet er al even handgemaakt uit als de instrumenten die de man gebruikt. Een banjo en een gitaar gemaakt van sigarendoosjes, een bean shaker, een mandoline en de turbodiddy annex voodoo box klinken net zo primitief als de liedjes die de troubadour speelt. Primitieve Americana is dan natuurlijk dé stempel die de man krijgt opgekleefd en deze keer past die stempel perfect. Twaalf nummers in een klein half uur, waarvan het merendeel bewerkingen zijn van traditionals uit de rijke Amerikaanse muziekgeschiedenis. De vier nummers die Withrow zelf in elkaar zette, klinken net zo geïnspireerd als de klassiekers en doen ook nergens onder voor het werk van de grote voorbeelden. Daarmee sluit de man aan bij de traditie die indertijd in gang werd gezet door illustere grootheden als Fred McDowell, Roscoe Holcomb en Dock Boggs. Folk, blues en een sporadisch volksdansje (‘Yesterday Will Be Better’, ‘March Of Boru’) geven kleur aan de diepste binnenlanden van zijn geboortestreek Kentucky. Dit is geen voor commerciële doeleinden gemaakte terug naar grootvaders tijdmuziek, maar het echte spul.