Er zijn journalisten, waarvan een groot aantal dat zijn mening om den brode ventileert, die de nieuwe van Nine Inch Nails betitelen als hard, experimenteel, gedurfd, donker, beklemmend en compromisloos. Ze dwalen. Er zijn er ook die in het licht van Year Zero de vorige, het twee jaar oude With Teeth, maar flauw vonden. Vreemd. Heeft ook maar iemand destijds gelezen dat With Teeth een pompeuze sof was? Nauwelijks, inderdaad. Deze keer zit er zelfs een waarschuwing bij weliswaar ironisch bedoeld en ongetwijfeld onderdeel van de apocalyptische boodschap- die stelt dat het luisteren naar en verspreiden van dit album als subversief kan worden beschouwd. Subversief met zon uitgekiende en haast nooit eerder vertoonde marketingcampagne? My ass. Het vijfde studioalbum is namelijk een conceptalbum over Het Einde der Tijden geworden. Van iemand als Trent Reznor hadden we uiteraard niets anders verwacht. Maar dit? Het is resultaat is zo glad als een geschoren kut en zo schaamteloos afgestemd op de Amerikaanse (tiener)markt dat het duidelijk wordt dat Reznor gevaarlijk afstevent naar het vakje waar voornamelijk rommel als Linkin Park of Evanescence aan de man wordt gebracht. Nog zon stinker en niemand herinnert zich nog Pretty Hate Machine (1989), The Downward Spiral (94) of The Fragile (99).