Naast zijn werk met Mouse On Mars, Microstoria en Von Südenfed is Jan St. Werner al meer dan tien jaar actief onder het pseudoniem Lithops. Zijn nieuwe plaat op Thrill Jockey, ‘Ye Viols!’, verzamelt een aantal nummers die hij als soundtrack bij installaties van kunstenaars maakte. Zo vergezelde ‘Graf’, een heerlijk uptempo nummer met kraakjes en bliepjes, een diashow van architecturale schetsen van neo-modernistische stadslandschappen. ‘Bacchus’, een traag abstract nummer opgebouwd uit dissonante tonen, vergezelde een reeks van foto’s en fotocollages over het verbergen van identiteit en de deconstructie van het ego door Illui Nonobac. Een versie, ‘opgesplitst in drie kanalen’, werd ononderbroken in de tentoonstellingsruimte afgespeeld. En zo is aan elk van de elf nummers op ‘Ye Viols!’ een eigen verhaal en een specifieke tentoonstellingscontext verbonden. Het is op zich een leuk spelletje om je in te beelden hoe de kunstwerken die oorspronkelijk bij deze uiteenlopende tracks hoorden, eruit gezien zouden kunnen hebben. Maar uiteindelijk vertrekt deze plaat toch van de premisse dat deze muziek ook zonder haar oorspronkelijke context (de tentoonstellingsruimte, de opstelling, het kunstwerk) overeind blijft. En daar knelt het schoentje. Een groot deel van de nummers blijkt na de amputatie van de visuele en ruimtelijke context toch al te vrijblijvend. De schamele geluidskwaliteit van de meeste nummers doet hier uiteraard ook niet echt goed aan. ‘Ye Viols!’ is dus op de eerste plaats een plaat voor mensen die hun Lithops-collectie willen vervolledigen. Anderen raden we ‘Queries’ of de taaiere albums ‘Scrypt’ en ‘Mound Magnet’ aan als introductie in het – laat daar geen twijfel over bestaan – boeiende Lithops-universum.
