Misleidende titel van een misleidend genaamde artiest. Lucy is geen kindsterretje of lieve dame, maar het alias van Luca Mortellaro, dj en producer in Berlijn. En ‘Wordplay for Working Bees’ is geen folky rurale ambient, maar een mix van IDM, dubtechno en iets donkers. Een enkel nummer is geschikt voor een dansvloer – of toch als er niet te veel licht is maar de meeste moeten het hebben van de sfeer, waardoor het geheel een gevarieerd geheel vormt in de traditie van Reloads ‘A Collection Of Short Stories’ en ‘Domestic Economy 7’ van Bitstream. Allebei geen platen van gisteren, maar Lucy’s geluid is wel degelijk up-to-date. De donkere ambiance wordt vaak gemaakt door een ondergrond die naar drone neigt, en alle nummers zijn met veel aandacht voor detail gemaakt. De terugkerende toepassing van gesamplede stemmen is wat achterhaald, maar op het mooie ‘Gas’, waarin nerveuze clicks en dubby noten over een verknipte speech van Le Corbusier schieten, werkt het wel. Niet alle techno-georiënteerde nummers blijven hun hele lengte even boeiend, maar dat is misschien het lot van dansvloernummers in in de huiskamer. Op de tweede helft van de plaat is de toon wat lichter, en speelt de invloed van IDM-artiesten als Autechre (circa ‘LP5’) en, op de afsluiter in de geest van ‘Selected Ambient Works’, Aphex Twin een grotere rol. We zijn niet helemaal zeker van de eeuwigheidswaarde van ‘Wordplay for Working Bees’, maar voor nu is het een geslaagde technoluisterplaat.