J. Allen en zijn broer Todd vormen het in psychedelische folk gespecialiseerde Meanwhiles. Samen met een paar gasten, waaronder Martha Wainwright en arrangeur Alan Weatherhead (onder meer Sparklehorse), blikten ze twee albums in: The Nights Rewind en Slow Motion Summer. Beide platen geven een eigen versie weer van Brooklyn, New York, eentje die dwars staat op het hectische leven in de stad. Dromerige psychedelische folk staat er op die platen, die trouwens niet van de vrolijkste zijn. Zijn jarenlange vriendschap met drummer Jason Green (Hopewell) komt op de helling te staan en de niet aflatende verslavingen van broer Todd belemmeren J. Allen in zijn doen en laten. Hij besluit, als multi-instrumentalist, een soloplaat in elkaar te knutselen, zonder inmenging van buitenaf. Of toch, hij verzamelt een hoop geluiden in de stad die hij als achtergrond bij zijn liedjes gebruikt, om de schijnbare rust voortdurend te dwarsbomen. Die rust is relatief, want tekstueel is de man zeker geen vrolijke kerel. Het kan ook moeilijk anders als je centen verliest op de beurs, je vriendin er vanonder muist, je huis in de fik gaat, je ouders sterven in een auto-ongeluk en je de diagnose van kanker krijgt voorgeschoteld. Een mens zou van minder depressief en melancholisch worden, met eventueel zelfmoordneigingen erbovenop. Allen giet zijn emoties in breekbare liedjes die geen ruimte laten voor enig optimisme, al zal deze plaat zeker als een catharsis voor hem zelf werken. Wonder City klinkt als een herfstplaat maar is eigenlijk een kwaliteitsvolle verzameling verwerkingsliedjes die ook bij de luisteraar een serieuze domper op enige feestvreugde weten te zetten. En toch is de plaat verslavend mooi, maar misschien is dat ons masochistisch kantje dat nog eens zijn kopje toont.