Midas Fall uit Manchester heeft een opvolger klaar voor het eveneens door Monotreme uitgebrachte Eleven Return And Revert uit 2010. Het kwartet (volgens de bio is het een trio, maar de band zal het wel beter weten) bestaat uit twee dames en twee heren, waarvan vooral frontdame Elizabeth Heaton het laken naar zich toe trekt. Kort door de bocht kunnen we zeggen dat Midas Fall postrock brengt met een prominente rol voor de zang van Heaton. Het is haar zang die Midas Fall een eigen gezicht geeft, al zijn we zelf maar matig onder de indruk. Door haar dominantie sleept ze de nummers met haar naar gothic neigende stem een andere kant op dan het grootste deel van de muziek laat vermoeden. Toevoeging van elektronica en hier en daar een drone kleuren de sound wel bij, zonder dat die een meerwaarde hebben. De meeste liedjes zitten heel dicht bij mainstream pop, een soort deuntjes waar de stem op de voorgrond mag en moet. Ze scheppen een uitgebalanceerde plaat, zelf opgenomen, geproduceerd en gemixt met een klein budget, waar rustige songs (Borders) samen gaan met rockgetinte gitaarsongs (Carnival Song). Wilderness klinkt uiteindelijk uitermate professioneel maar doet ons gewoon niets.