Twee Gentenaars, waarvan de Bottleneck (Jan Verstraete) connecties heeft met projecten als Two Russian Cowboys en Vortex Campaign, draaien een vreemde worst met volgende ingrediënten: gestoorde gitaren, veldopnames en samples van wielerhelden. Om ons af te helpen van het vooroordeel dat noiseheads geen instrument kunnen bespelen, wordt af en toe (Dansende Nimfen) een folky uitstapje gemaakt en zelfs latino invloeden worden niet geschuwd. Het geheel schreeuwt helaas om vooral niet ernstig genomen te worden. Ondanks enkele harde momenten (Maurice) die we wel kunnen appreciëren, is het een hele opgave om deze cd uit te zitten. We denken niet dat we ons zelf ooit nog aan een tweede beluistering zullen wagen, maar hopen stilletjes dat een zekere Belle Perez ooit met harde hand verplicht wordt om deze cd driehonderddrieëndertig keer na elkaar door haar hersens te laten slaan.