White/Lichens

Een overdosis superlatieven borrelen op bij het ervaren van deze fusie van White/Light en Lichens. Er wordt overal wat afgedronet en geëxperimenteerd, maar dit werkje steekt als een gouden toren boven het maaiveld uit. Matt Clark en Jeremy Lemos van White/Light zochten Robert Lowe, beter bekend als Lichens, elkaar op en dat bleek een gouden zet. Het spirituele geluid van Lichens, vaak aangedreven door aanhoudende bezwerende vocale geluiden dwingen de jongens van White/Light tot lange halen op de gitaar. Geen rusteloos gepiel met de effecten zoals ze gewend zijn, maar een hypnotiserend geheel waarin het geluid ademt, zwaar ademt dat wel. De twintig minuten durende openingstrack is magistraal waarin feedbacks strelen, Lichens’ stemgeluiden bezweren, echo’s roteren en gitaren vibreren alsof dit een ultieme ode aan de ruïne is. Dat is het niet, want het concept van de hele cd hangt vast aan de demonen van de Goetia, een oude mythe. Hoe dan ook bezwerend. Een afwisselend spel van vele gitaardimensies, piano’s, woestijnachtig slidegitaarwerk en feedbackminimalisme volgt. Van lege vlakten tot oceanische gebaren, van onderhuids tot recht op zijn doel af. Deze mythische soundscapes zijn haast onomschrijfbaar briljant. Een puur genot, en laat dat de laatste superlatieven zijn voor deze bovenaardse samenwerking.

tekst:
Gonzo (circus)
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!