De Britse pers blijft kwijlend en kwispelstaartend opkijken naar een select kringetje van dubstepproducers. Als de tabloïds haast evenveel moeite doen om te weten te komen wie er achter de naam Burial schuil gaat dan om te weten te komen wie The Stig is, dan weet je het wel. En natuurlijk hebben Burial, Kode 9, Skream, … fantastische tracks op hun naam staan maar enige relativering is natuurlijk wel op zijn plaats. Deze Zomby stond ook klaar om door het Britse journaille in het halfgoden pantheon opgenomen te worden na zijn doorbraaksingle Mu5h/Spliff Dub (2008). Maar Zomby blijkt een eigenwijze snaak te zijn, die lak heeft aan een uitgetekende carrièreplanning. Where Were U In 92 is immers niet het album wat de verzamelde Britse muziekpers verwacht/gehoopt had. Op deze plaat grijpt Zomby terug naar de sound van de vroege jaren 1990 maar hij mengt het wel met contemporaine geluiden. Dat levert een echte bom op, een sonische aanval die heen en weer stuitert tussen proto-jungle beats, zware breakbeats; compleet nineties met sirenes en die typische pianoklank én de hipste geluiden (dubstep, Baltimore Club) van nu. Een perfecte synthese van wat je op een rave anno 1992 te horen kreeg en wat er nu in de Londense clubs op het menu staat. Straffe kost van een jonge eigenwijze gast die lak heeft aan alles, of zoals hij zelf roept: Fuck Mixing, Lets Dance.