Het trio Sickening Horror, opgericht in de eerste dagen van 2002, komt na een demo nu eindelijk opdraven met zijn debuut. De plaat werd opgenomen in 2005, maar ziet om een of andere duistere reden nu pas het licht. Furieuze death metal is wat we horen, maar dan van het soort dat uitermate technisch en complex in elkaar zit. De band is er ook niet vies van om een potje te experimenteren. Deze drang manifesteert zich in de toevoeging van fusionjazz-achtige stukjes (Imprisoned In Apocalypse) of in een ingetogen, kort nummer dat bestaat uit een sfeervolle pianomelodie (All Perceived Nothing). Het siert de band dat ze het ruimer gaan zoeken dan de platgetreden death metal paden, maar zelf vinden we de uitstapjes richting (fusion-)jazz een beetje teveel erbij gesleurd. Sickening Horror gaat zo veeleer als een belegen progrockformatie klinken die ook een stevig potje kan beuken. Neen, geef ons maar het nieuwe werkstuk van Visceral Bleeding, een album dat ons ei zo na omverblaast. Het kwintet is al bezig sinds eind de jaren 1990 en steekt in vergelijking met Sickening Horror een ferm tandje bij. De sound is nog technischer, maar dan zonder de uitstapjes naar andere genres, en brulboei Martin Pedersen (die Dennis Röndum vervangt, die zich volledig is gaan toeleggen op zijn drumwerk bij Spawn Of Possession) klinkt stukken overtuigender dan George Antipatis. Dit derde album, het eerste met de nieuwe zanger, is dan ook cruciaal voor dit uit Zweden afkomstige kwintet. Tournees met het heropgerichte Obituary en met Deicide rodeerden Pedersen en de man was dan ook meer dan klaar voor de opnames van Absorbing The Disarray. Door omstandigheden volgden nog een aantal bezettingswissels alvorens de band de plaat kon afronden, maar dat is er nergens aan te horen. Integendeel, Visceral Bleeding gaat snel en zeer gedreven te werk. Melodieus en brutaal tegelijk beukt de band erop los en zie, hier en daar kunnen we de zang bijna verstaan. Het is alsof de tegenslagen de band sterker, woedender en heftiger heeft gemaakt. Goed voor ons, kunnen wij met volle teugen genieten.