Waar Raw (die andere dvd, zie GC 67) eerder een film van de Ramones is, is Were Outta Here! veel meer een documentaire over deze Amerikaanse punkiconen. Het opzet van regisseur Kevin Kerslake was een film maken naar aanleiding van het allerlaatste optreden dat op 6 augustus 1996 plaats vond in Los Angeles. De band had er dan al 2261 (!) achter de rug. Vreemd genoeg staan enkel gefragmenteerde stukken van dat legendarische afscheidsconcert op deze dvd en dat is toch wel jammer. De integrale show werd weliswaar een jaar later onder dezelfde titel uitgebracht als live-album, maar helemaal bevredigend was dat niet. Ook nu werd er dus weer een belangrijke kans gemist. Daarnaast zijn er de vele, onvermijdelijke overlappingen met Raw. Toch toont Were Outta Here! nog meer dan voldoende interessant materiaal om ook de aankoop van deze tweede dvd te rechtvaardigen. De twee zijn dus enigszins complementair. Zo zijn er heel wat zeldzame beelden uit hun vroegste periode (1974-75) die werden opgenomen in de New Yorkse cultclub CBGBs en hun repetitiehol. Het verhaal wordt aan elkaar gelijmd door een waslijst bekende namen die zich unaniem fan van de band verklaren. Onder andere Richard Hell, Jello Biafra (Dead Kennedys), Debby Harry (Blondie), verschillende leden van de Talking Heads, Vincent Gallo, James Iha van Smashing Pumpkins, filmmaker Jim Jarmusch, Rob Zombie, Slim Jim (The Stray Cats) en een uiterst geëmotioneerde Lemmy van Motörhead maken hun opwachting voor de camera. Oorspronkelijke drummer Tommy Ramone (die te horen was op het legendarische debuut, Leave Home en Rocket To Russia) is deze keer wél van de partij. Op Raw werd hij om totaal onbegrijpelijke redenen uit het verhaal geweerd. Dat hiaat werd nu gedicht. De Ramones werden zowat door iedereen gerespecteerd, maar dat heeft helaas voor hen nooit geresulteerd in massale verkoopscijfers. Om te overleven, moesten ze onafgebroken op tournee. Halverwege de film wordt dan ook enigszins verbitterd, maar volkomen terecht opgemerkt dat de band pas echt erkenning zal krijgen ná hun afscheid. Ze waren immers not MTV-positive zoals ergens in de film wordt opgemerkt. Nu ze er (letterlijk) niet meer zijn, vliegen hun albums in groten getale over de toonbank. Het gros van hun discografie is bovendien zelfs opnieuw op vinyl verkrijgbaar. Das best fijn mocht het tegelijkertijd niet zo onrechtvaardig zijn.