In Berlijn wordt in velerlei genres muziek geproduceerd. Het kwartet dat zich Bonsai Kitten noemt, kiest voor rocka-, psycho- en killbilly die niet zou mis staan als begeleiding bij wat beelden van Quinten Tarantino of ander over the top kijkvoer. Want wat de band doet, is er ook steeds een beetje over. Tiger Lilly Marleen, zoals de zangeres en bandleidster zichzelf noemt, richtte de band op in 2004 en verzamelde Hajo Sun (gitaar), Alexx DeLarge (sdrums) en Krczycz (bas) rond zich om haar muzikale ideeën vorm te geven. In 2007 debuteerde de band op een Japans label met On The Hill en werd overal op psychobillyfestivals geïnviteerd, al speelt Bonsai Kitten een behoorlijk radiovriendelijke variant. Ondertussen zijn ze aan hun derde plaat toe, en dat poppy element heeft alleen maar aan kracht gewonnen. De elf liedjes zitten uitermate meezingbaar in elkaar, kennen nauwelijks weerhaakjes en zijn gesneden voer de betere alternatieve radiozender. Sommigen kunnen wel eens gechoqueerd zijn door de teksten, maar ja, tegenwoordig is er altijd wel iemand op zijn pik getrapt. Dont You Get Too Drunk To Fuck is er zo eentje, een eerbetoon aan Dead Kennedys en een schreeuw om de lul van het vriendje dat dreigt te bezopen te zijn om te presteren. En zo zitten er wel meer verwijzingen in naar helden van de band, Cat Scratch Fever voorop. Enige echt duidelijke cover is Hanging On The Telephone, dat we kennen van Blondie, maar eigenlijk werd geschreven door Jack Lee voor zijn band The Nerves.