Met dezelfde zuinigheid waarmee het publiek wordt toegelaten, releasen zowel Watergate als Panorama Bar met de onregelmaat een mixalbum. De Kroaat Solomun grijpt op ‘Watergate 11’ naar de meest bizarre platen in zijn platenkast. Hij opent met funky hiphop en ouderwetse r&b, volgt het op met fel naar disco smakende house van The Supermen Lovers en Honom. Een eclectisch allegaartje waarmee hij zijn voorliefde voor oude Franse funky house blootlegt. Solomun lijkt niet te kiezen voor de hipste platen, maar de meest obscure vergeten opdondertjes. Het klinkt allemaal redelijk cheesy, fout en bontgekleurd. Zelfs de balearic van Low Motion Disco is verdacht funky. Het is de rode draad in deze ‘Watergate 11’ tot wanneer halverwege Heiko Voss in de tracklist opduikt en Solomun van vibe verandert. Een keuze die hem leidt naar het mooie ‘Typerope’ van Mathew Jonson. Maar niet zonder eerst nog wat aanstekelijke Franse electro van Dax Riders, italo disco van Serge Santiago er tussen te gooien en het verdwaalde, zomers wouldbe-hitje ‘That’s The Truth’ van Casino Times. Het lijkt allemaal nogal gek wat hij doet, maar ‘Watergate 11’ klinkt behoorlijk coherent, dansbaar en zou deze zomer wel eens een tuinfeestje of zes kunnen opfleuren. Geen bontgekleurde boa’s bij Nick Höppner. House is dus niet enkel voor flierefluiters, maar kan ook donker en subtiel zijn. Nick Höppner hopt van (deep) house naar dubtechno in een enkele draai aan de knop. De beats kunnen niet verder uiteen liggen dan tussen de gefluisterde openingstrack ‘T-Station’ van JonMcMillion en ‘Fixation’ van Like This Productions, nergens word je de moodshift gewaar. Het is meedeinen met het ritme en je laten verrassen. Zo ontdek je ‘Lament For A Dead Computer Part 1’ van Furry Phreaks dat in tempo voorbij geraasd wordt door Fabrizio Mammarella‘s ‘Way Out’. Nick graait in zijn platentas, zoekt zijn favorieten en de leukste nieuwste geluiden het dubtechno ‘Liquid Sky’ van Matthew Styles. Die pareert hij met oude klassiekers van onder andere Whirlpool Productions en alle genrezekerheden gooit hij overboord. Net wanneer je denkt de vibe van de mix te vatten, wordt-ie harder en ruwer. Höppner smijt een tik Detroit techno in de mix en schuift van Gary Martin naar de beenharde vrolijke deun ‘X7D’ van Dexter. Even alles total loss om dan uit te bollen met de underground klassieker van Scott Grooves en de clubhit ‘New For U’ van Andrés. Sublieme mix.