Molecular werd in 2010 opgericht door zanger of eigenlijk eerder woordkunstenaar en verteller Pete Simonelli, inderdaad, die van Enablers. Gitarist Lynn Wright (And The Wireman) staat hem bij van bij het prille begin.
Zij zijn de enige twee vaste waarden bij het steeds van bezetting wisselende collectief, dat er een sport van maakt om al improviserend nummers te maken met telkens andere muzikanten. Daardoor ontstaan er voortdurend andere stukken. Dat gebeurde ook tijdens een week waarop Molecular door Engeland tourde, om daarna in de New River Studio een geïmproviseerde set te spelen die nu als ‘Warmest Regards’ wordt uitgebracht.
Het duo werd voor de gelegenheid bijgestaan door violist Simon Goff (And the Wiremen), bassist Algis Kizys (ex-Swans, Of Cabbages and Kings) en drummer Sam Ospovat (Enablers, Ava Mendoza). Verwacht geen postrock of loeiharde artrock bij het beluisteren van deze plaat. Het is daarentegen bijna een ode aan het werk van Captain Beefheart. Simonelli’s stem, zijn manier van voordragen, de kronkelende dwarse gitaarlijnen, het tegendraadse drumwerk, de dwarse bas, het zit er allemaal in. En het werkt uitstekend, want geen enkel van de zeven nummers verveelt ook maar een seconde.
De zes dagen waarop het kwintet had opgetreden, goed naar elkaar heeft geluisterd, resulteren dan ook in een prima album waarop geen seconde te merken is dat dit allemaal zo uit de losse pols werd gespeeld. Dat geldt net zo goed voor de teksten als voor de muziek, die net door zijn kronkelig karakter telkens weer weet te verbazen.