Het was de laatste maanden een beetje stil bij Onderstroom. De laatste twee wapenfeiten waren de imposante vinylbox van Snowy Red en Music For Fireworks van Polar Praxis, maar nu hengelt het label opnieuw naar onze aandacht met twee parels vol vers opgevist materiaal.
Twilight Ritual was het project van Geert Coppens en Peter Bonne en die namen duiken ook op bij uiteenlopende Belgische (minimal) waveprojecten zoals Autumn, Linear Movement en A Split-Second. The Factory Scream is een compilatie van materiaal dat het duo opnam tussen 1984 en 1986. Het laat een project horen dat zich volop aan het ontwikkelen was. Oorspronkelijk verschenen op cassette, in 2002 op cd heruitgebracht op hun eigen label Micrart, maar nu ook eindelijk op gelimiteerd vinyl. Hun belangrijkste werk, Rituals, verscheen pas in 1985, maar op The Factory Scream is zowat het volledige toekomstige muzikale DNA van de band te horen. En dat vertoont verschillende facetten van analoge synthwave die varieert van ingetogen en sfeervol (Visions Of Steel, LUomo Moderno) tot dansvloergericht (Black Track); en van uitgesproken mainstream (Wired To The Machines) tot (licht) experimenteel. Wired To The Machines roept zelfs associaties op met de gestileerde pop met een glamrandje zoals we die kennen van Japan of het vroege Duran Duran. Om maar te zeggen dat Twilight Ritual zich toen al niet wou beperken tot uniforme synthpop en daarom niet zomaar to het kamp van The Neon Judgement of Soft Cell mag worden gerekend.
Echt obscuur wordt het met de gelimiteerde vinyluitgave van Walks van Tranquil Eyes, een Nederlands duo bestaande uit multi-instrumentalisten Lex Grauwen en Paul Oosterbaan. Hun enige wapenfeit was een gelijknamige cassette in 1985 uitgebracht op Stichting Stopcontact; en dat is gezien de kwaliteit van de nummers zeer vreemd. Denk daarbij aan een geluid dat het midden houdt tussen Snowy Red en al even vergeten namen als A Blaze Colour of Adult Fantasies en het is moeilijk te vatten waarom deze tape destijds niets meer in beweging heeft gebracht. De openingstrack Television is een potentiële hit waarbij minimal wave een extra impuls krijgt door stuwende gitaren en ook het catchy Five O Clock zet de ware kwaliteiten van dit tweetal dik in de verf. Afsluiten doen ze verrassend met The Fitness School waarbij niet veel fantasie nodig is om het te zien als een soort speelse parodie op Rappers Delight van Sugarhill Gang. Destijds gemeend of niet: dit soort uitsmijters boetseert altijd een brede grijns op onze getroebleerde kop.