Bassisten Bruce Willen en William Cashon uit Baltimore hebben hun strepen al verdiend, respectievelijk bij Double Dagger en Future Islands. Samen vormen ze Peals, en maken ze muziek die maar weinig gelijkenissen vertoont met de synthpop of rauwe rock van hun moedergroepen. Op zijn debuut Walking Field laat het duo zijn liefde voor warme, analoge en organische klanken de vrije loop. In Blue Elvis en Lone Star zijn het de in melancholie gedrenkte gitarlijnen die de melodie bepalen, en in ‘Belle Air zijn de zwevende belletjes aan zet. Believers is een ingetogen drone waarop de gitaren bedroefd lamenteren. Het contemplatieve Pendelles en Koan 1 neigen op hun beurt naar het Canadese Esmerine, niet in het minst door het gebruik van de cello. Het is merkwaardig dat bassisten Willen en Cashon op Walking Field de bas laten voor wat hij is. Ook drums en vocalen worden geweerd, zodat er een weinig ritme of houvast is, waardoor er een onbegrensd gevoel ontstaat. Onthaasting lijkt wel het codewoord. Toch vervalt het tweetal niet in doelloos ronddobberen, maar behoudt hij de focus. Walking Field haalt Bruce Willen en William Cashon uit hun vertrouwelijke omgeving weg, maar toch voelt dit album bijzonder natuurlijk en erg gemoedelijk aan. Het zou doodzonde zijn mocht het duo hier geen vervolg aan breien.