Op ‘Mind The Gap 54’ presenteerden we reeds ‘Toss and Turn’, een op de valreep van 2004 verschenen heerlijke 12″ met een stuwend ritme, gesamplede gitaren, en een handvol geluidsfragmenten. Nu is er het full-length album van Pedestrian, een lid van de Anticon-beweging. Bij een eerste luisterbeurt stelde ‘unIndian Songs’ wat teleur: de korte duur, de vermenging met invloeden uit de indie-rock, het soms wat overdreven kunstzinnige aspect. Maar na een heleboel herbeluisteringen moest ik mijn voorbarige mening herzien. Pedestrian is er in geslaagd een klassieke groeiplaat af te leveren. Zijn debuutalbum is een amalgaam van rockelementen, old school rap, geluidsfragmenten van prekende priesters en gospelstukjes. Nu eens grijpt hij terug naar ouwe soul zoals op ‘The Dead of a Day’, dan weer schakelt hij zijn synthesizers aan in ‘O Silent Bed’; ‘Arrest the President’ knipoogt onbeschaamd naar Public Enemy. Laat je niet overrompelen door de hoeveelheid aan invloeden die in elk nummer tentoongespreid wordt of het hoekige schakelen van ritmes en klankbronnen. Het maakt allemaal deel uit van de vernuftige opzet.