Van harsh noise naar indieband naar kraut en electro, in grote lijnen is het zo gegaan met Tim Gane, vooral bekend als frontman van de Engelse band Stereolab. Misschien heeft het met zijn verhuizing naar Berlijn te maken dat hij nu meer met kraut en electro bezig is? Die stad is immers doordrenkt van repeterende, elektronische dansmuziek die bol staat van een optimistisch levensgevoel. Hoe dan ook, met Stereolab-drummer Joe Dilworth en synthesizerspeler Holger Zapf maken ze er op dit debuutalbum iets moois van. Nu en dan met keurig binnen de lijntjes gekleurde electro, maar ook met aanstekelijke, vrolijk rammelende Neue Deutsche Welle-rockers waarmee gelijk al een hossend en bier gooiend publiek naar binnen stuitert. Daarnaast hebben ook nog eens fijne popliedjes met twangende gitaartjes en hoekige baslijntjes uit een van de synths hun plek gevonden. Sommige tracks leunen behoorlijk zwaar en ietwat overdreven veel op de zich druk herhalende elektronische basloopjes, maar alles daaromheen maakt het toch weer interessant. Gezongen wordt er nauwelijks, maar de rijke instrumentatie maakt dat de luisteraar dat geen moment hoeft te missen.