Inmiddels is de jaren 1980 revival al zo lang op gang dat het niet meer noodzakelijk is om naar het decennium zelf te verwijzen. Net als The War On Drugs haalt Tammar het geluid uit een mix van new wave, krautrock en singer-songwriters die de pop in deze jaren hebben gekleurd. Met name in Summer Fun en Deep Witness lijkt het kwintet uit Indiana op dezelfde historie te leunen als Adam Granduciels The War On Drugs, U2 versus Neu! en Bruce Springsteen. Tammar hangt alleen zwaarder naar de psychedelische kant van de revival en lijkt zich meer op de trance te werpen dan het liedje. Dat komt ook naar voren in de productie van de plaat. Hoewel zanger Dave Walter de nummers geheel vol zingt, blijft het na zeven nummers geheel onduidelijk waarover. Zijn stem is slechts een van de lagen waaruit het geluid op Visits is opgebouwd en de woorden verzuipen dan ook tussen de gitaren, vintage orgel en de doordreunende drums. Daar ligt ook meteen het grootste verschil met Slave Ambient, daar staan de liedjes centraal hier de vibe. En die vibe is er wel degelijk, in een heerlijke, soms hypnotiserende drone en zal dan ook zeker menig liefhebber van oude helden als Spacemen 3 en Neu! aanspreken, maar maakt de plaat op den duur ook wat eenvormig en minder aanwezig, in de schaduw van Granduciel en de zijnen.