Componist en violist Eyvind Kang is wellicht het meest bekend van zijn bijdragen aan het werk van collegas als John Zorn, Bill Frisell en Marc Ribot. Ook zijn eigen werk is in deze ruime hoek te plaatsen. Hij componeert vaak jazz met een klassieke benadering, maar noisy of juist folky elementen sluit hij niet uit. Visible Breath is een lp met drie eigen composities die vooral ingetogen, sober en vrij minimalistisch zijn. Kant A van het vinyl bevat twee composities die sinds november 2008 op de plank lagen; in diezelfde periode werkte Kang mee aan Monoliths & Dimensions van Sunn O))), net als zes anderen die hier bij Kang te horen zijn. De ervaring met Sunn O))) hebben ze ongetwijfeld meegenomen naar Visible Breath. Het titelnummer laat verschillende lange tonen horen, van strijkinstrumenten, blaasinstrumenten en een stem. Terwijl sommige vrij monotoon aanhouden, stijgen en dalen andere tonen, traag, zodat er circulaire bewegingen worden gesuggereerd. Het enigszins duistere geluid wordt steeds voller. Als dan het geperste trompetgeluid van Cuong Vu klinkt, lijkt dat de opmaat voor een breed en vol cirkelend geluid van violen, stem en donkere trombones (Stewart Dempster en Julian Priester) en hobo (Taina Karr). De trompet lijkt daar vooral geïmproviseerde lijnen overheen te werpen. Kant B bevat een gloednieuwe compositie, die perfect aansluit bij de minimale composities uit 2008. Susan Alcorn op pedal steel guitar en Janel Leppin op een aangepaste cello spelen een compositie van zon zeventien minuten. Gestreken, herhaalde lijnen met lichte variaties worden gecombineerd met getokkelde loopjes. Het gestreken geluid is soms krasserig, resonerend en spannend. In verschillende delen, waaruit de gehele compositie bestaat, onderzoeken gitaar en cello harmonie, verschiltonen en variaties. De muziek op dit album is puur en precies, en kan keer op keer aandachtig worden genoten.