Vibrafonist Roy Ayers is waarschijnlijk één van de meest geliefde fusionartiesten. Zijn eerste mentor was die andere legendarische vibrafonist Bobby Hutcherson en hij was groepslid van Herbie Mann voor hij een solocarrière begon met zijn eigen band, Ubiquity. In de jaren 1970 nam hij enkele fantastische platen op, waarvan ‘Everybody Loves The Sunshine’ wellicht de bekendste is. DJs zoals Gilles Peterson zijn die platen blijven draaien en de acid-jazzstroming leverde Ayers een pak nieuwe fans op. Enkele jaren geleden ontdekte BBE-labelbaas en even grote fan Pete Adarkwah oude, onuitgebrachte opnames uit Ayers creatiefste (en beste) periode, van 1976 tot 1981. Die zijn intussen verzameld op twee cds, ‘Virgin Ubiquity’. Vanzelfsprekend komt daar nu een geremixte versie van, eerst op drie dubbele maxis en nu ook op één cd. Ayers waagde zich ook aan disco en dat leent zich natuurlijk uitstekend voor houseremixes. Die nemen zes van de tien nummers in beslag, maar zijn niet altijd even boeiend. De helft bewandelt de platgetreden paden van het genre met voorspelbare baslijntjes en dito beats. Gelukkig is er Kenny Dope (van Masters At Work) die ‘Holiday’ wel laat swingen, en de heren van Basement Jaxx die iets moois doen met het relaxte ‘I Am Your Mind’. Osunlade gaat met de meeste housepluimen lopen in het geweldige ‘Tarzan’, dat doorspekt is met gospel en afrobeat. De sterkste bijdragen komen van Matthew Herbert en Platinum Pied Pipers. Vooral Herbert is in topvorm met het supervette ‘Touch Of Class’, door hem omgetoverd tot ‘Touch Of Ass’. Een machtige, lome groove trekt dit kleine meesterwerkje op gang, de goed gekozen pianosample en de stemmen van Ayers en zijn hofdames doen de rest. PPP brengen ‘Funk In The Hole’ naar 2006 met een dosis extra hiphopbeats, hedendaags zonder de funk van het origineel te verliezen. Grote onderscheidingen dus voor Herbert, PPP en Osunlade. Kenny Dope en The Jaxx zijn geslaagd, maar de rest zweeft rond de middelmaat.