Viking Burial For A French Car

Dankzij een slim amalgaam van kwaliteitsnamen, gelimiteerde vinylreleases en stijlvolle vormgeving, is zowat elke release van supergroep Mirror voorbestemd om op internetveilingen terecht te komen. Op de digitale vikingbegrafenis stappen Andrew Chalk (Ferial Confine, Ora), Christoph Heemann (H.N.A.S.) en hun gasten af van hun vinylliefde om één lange compositie te maken die geen onderbrekingen verdraagt. De basisdreun wordt gewoontegetrouw gekruid met gefilterde natuuropnames en concrete geluiden, maar het invoegen van een ijle spookmelodie (we gokken op een orgel, maar het kan evengoed een klakson zijn) maakt deze cd donkerder dan gewoonlijk. We hebben dan ook te maken met de soundtrack van een documentaire (‘Haxan’) over hekserij. Met de lp ‘Still Valley’ komen we weer op vertrouwd Mirror terrein: tweehonderd exemplaren reizen in transparant vinyl om de mooie hoes (met een katachtige uitsnijding) maximaal te laten renderen. De honorabele Jim O’Rourke komt nog eens langs met een klankenpalet, en de zachte drone wordt gecontroleerd verstoord door metalige feedback en iets wat bijzonder goed op een kortegolfzender lijkt. Spits de oren als je houdt van de beginperiode van labelgenoot Organum. Het meesterproject Ora (Chalk, Darren Tate en Colin Potter) staat al een tijdje op non-actief, maar af en toe wordt ons nog eens een blik in de archieven gegund. De gelimiteerde 10inch ‘Morgendämmerung’ bevat nooit eerder uitgebracht werk uit 1997. De Zon werpt een gouden traan op twee lange stukken, die de betere dreunervaring koppelen aan schemerige elektronische manipulaties, de adem van duizend geesten, en metaal op metaal. Intussen zijn de Goden toornig en laten zij (een beetje voorspelbaar) hun woede op ons neerdalen via veldopnames van een stevig onweer. In deze incestueuze dreunwereld volgen de releases elkaar bijzonder snel op. Zo snel dat we ons in een moment van wanhoop wel eens durven afvragen of ze onderling wel genoeg verschillen om hun bestaansrecht te rechtvaardigen. Maar de ochtendgoden luisteren mee, en geven ons een stevige elektrische schok als we Ora’s plaat van de pick-up willen verwijderen.

tekst:
Gonzo (circus)
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!