Van origine is Unearthly Trance een doommetalband, maar vanaf het onovertroffen The Trident uit 2006 borrelden steeds meer elementen uit black metal naar de oppervlakte. Het was niet voor niets dat de twee eerste albums van dit New Yorkse trio Season Of Séance, Science Of Silence (03) en In The Red (05) verschenen op het Britse label voor doom par excellence Rise Above. Toch heeft de overstap naar het veel grotere Relapse niet geleid tot een doorbraak en afgaande op V moet dat ook niet onmiddellijk worden verwacht. V laat black metal in grote mate voor wat het was en laat een trio horen dat opnieuw volop kiest voor zware, depressieve, monolithische doom in de schaduw van Celtic Frost, Khanate en EyeHateGod. De kadans is bijgevolg loodzwaar en traag; noemenswaardige tempowisselingen zijn er niet te detecteren. Alles draait om de misantropische sfeer. Ook wat de globale kwaliteit betreft, is V een stap in de omgekeerde richting. Het verdict is dan ook even klaar als negatief: Unearthly Trance stagneert met dit vijfde album. De composities klimmen namelijk nooit boven de middenmaat, er is te weinig variatie, de nummers ontwikkelen zich nauwelijks en de repetitieve, minimalistische aanpak keert zich ditmaal tegen de band. Het uitzitten van de volledige rit – twaalf nummers is echt wel te lang om te blijven boeien wordt dan een hele opgave. Live werkt dit misschien nog, op de stereo jammer genoeg niet.