Begin jaren negentig, post-rock was het nieuwe lief, vocalen de liefdesrivaal en er werd vreemd gegaan met de elektronica. Anno 2006 zou men uit de echt scheiden voor de vocalen. Toen was het Stefan Schneider van To Rococo Rot die ons inleidde in de elektronica. Met dit recente project, Music AM flirt hij nadrukkelijker met vocalen en pop. Andere kompanen zijn Volker Bertelmann (Hauschka, Tonetraeger) en Luke Sutherland (Long Fin Killie, Blow). Sutherland is naast muzikant en zanger ook schrijver en dat kan je merken aan de songs. Bij Music AM primeert de inhoudt dan ook op de banaliteiten. Hij draagt zijn teksten rustig en duidelijk voor op de muziek. Die muziek is een samengaan van schneiders typische elektronische geluid waarin men gitaar en bas verweeft. De muziek is op zijn sterkst als er voldoende pop elementen in zitten. Pop in de zin van een aanstekelijke melodie, een baslijn die naar dub neigt of een lekker ritme. Als men zonder die elementen werkt is de sound iets te dromerig. Music AM moet het vooral hebben van de diepgang en de rust die hun muziek uitstraalt. Die kalmte kan men best gebruiken na de hectische drukte van een doorsnee weekdag. Een andere klasse plaat die de post-rock opnieuw uitvindt is Slow Days van The Year Of. Het kruim van de Weense experimentele scène wordt hier verzameld; Werner Dafeldecker (bas) en Christof Hurzmann (vocalen, saxofoon, klarinet, ea) spelen samen onder de naam Shabotinski en ze speelde met Fennesz, Martin Siewert (gitaar), Paul Kling (vibrafoon) en B. Flieschmann (elektronica, drum en piano). Op Slow Days mengen de heren hun experimenteer drift met goede pop en rock muziek. In een song als Stephen Hawkin komen ze zelf vervaarlijk dicht in de buurt van iemand als Lou Reed, een gedreven tegendraadse rocksong. Maar wees gerust een track als Calling Sky is dan weer goed voor een kwartiertje vrije expressie die langs drones, post rock, freejazz en meer gaat. Verder vallen bij The Year Of, net zoals bij Music AM, ook de vocalen op. Teksten die iets te vertellen hebben vullen de sterke en op zich staande muziek aan op een meer dan geslaagde manier. Twee zeer sterke albums met elk hun karakter die groeien met elke luisterbeurt, aanraders.