Het meest geniale van Un Cadavre Exquis is het concept. Het principe komt voort uit de beweging der dada en surrealisten, maar is door Cabaret Walter getransformeerd naar muziek. Tien artiesten moeten een nummer maken met een duur tussen de 3 en 5 minuten. Het moet eindigen met een loop, waarbij maximaal twee instrumenten worden gebruikt. De muzikanten kennen alleen het werk van hun voorgangers op de plaat en borduren voort op de loop waar hun voorganger mee is geëindigd. Het concept garandeert op deze plaat een grote eenheid en rust. Na een timide begin bewijzen Rudy Trouvé en Thomas Belhom hun songschrijftalenten. Daarna zakt het even in, maar Venus, Peter Vermeersch en The Black Heart Procession sluiten het mooie project in stijl af.
Weer eens heel wat anders dan muzikanten die hard bezig zijn met de balans op hun album. Hier is het enkel de muzikant die reageert op muziek en zo muziek voortbrengt waar de volgende muzikant op kan reageren. Zo mag muziek zichzelf wel vaker in de staart bijten.