Geniale vindingen of gewiekst leentjebuur spelen? Wie zal de waarheid ooit boven tafel krijgen? Feit is, dat de Finse multimediale kunstenaar Jan Anderzén en enkele handlangers knap gebruik maken van resten speelgoedgeluidjes, en kleine detaillistische klankselecties goed weten te herplaatsen binnen een nieuw totaalgeluid. We komen het al jarenlang tegen. Collagemuziek gemaakt door samplecomponisten en klanklaboratoriumfreaks, ergens historisch gezien bewegend tussen de vroege Residents en het hedendaagse Animal Collective. Voor fantast Jan Anderzén zal de waarheid worst zijn want met zijn Ullakkopalo wil hij, evenals genoemde referenties, een wereld scheppen vol verwondering, vreemdheid en schoonheid. Een album als ontdekkingstocht en rijp voor regelmatige beluistering. Toch doemen er vanuit deze heksenketel aan geluiden fragmenten op die ons inlevingsvermogen belemmeren. Het zijn namelijk deze typisch unieke gesamplede geluiden, diep geworteld in onze herinnering, die met regelmaat terugkeren op dit nieuwe album. Collagetechnieken zijn vooral bedoeld om een andere beleving te creëren. Krijgt het ervaren van leentjebuur spelen de overhand, dan blijft de verwondering weg en ga je stiekem hopen de waarheid boven tafel te krijgen.