Er zijn heel wat meer soundtracks voor niet-bestaande films, dan dat er niet-bestaande films zijn. Maar al te vaak wordt daar angstvallig elke vorm van percussie vermeden en duurt het zeker twaalf minuten in een nummer voordat het volume wat wordt opgekrikt. Het Franse Headphone is wat brutaler. Ze komen gelijk ter zake en eigenlijk valt dat prima uit. In het eerste nummer wordt gelijk als joker de klarinet ingezet. Daarna blijft het goed klinken, zeker wanneer sterke gitaarmelodieën, blazers en overtuigende bas de ruimte krijgen. Alleen de voorspelbare slidegitaar doet afbreuk aan de kwaliteit van deze opnames. Tot meerder eer en glorie van Headphone zijn er de nodige grote Franse namen in de instrumentale improvisatiescene uitgenodigd om een steentje bijgedragen en hebben de vier Headphoners goed gebruik gemaakt van grote namen voor de geluidsmix. Leuke plaat.