Kennen we Jana Hunter nog? Die was in 2005 de ongekroonde koningin van de new of weird folk-beweging, die zich in het kielzog van onder meer Devendra Banhart liet gelden. Haar debuutalbum Blank Unstaring Heirs of Doom was zelfs de eerste plaat op Banharts en Andy Cabics (van Vetiver) label Gnomonsong. Haar ietwat duistere folknummers vielen bij ons alvast in goede smaak. Na Theres No Home uit 2007 werd het echter plots stil. Nu, drie jaar later, terwijl de folkbeweging bij het grote publiek niet meer dan een vage herinnering is en Banhart zijn hippieziel heeft ingeruild voor een pastiche van zichzelf, lijkt Hunter zich herbrond te hebben en met een nieuw project een andere richting te zijn ingeslagen. Lower Dens is veel meer dan Jana Hunter en vrienden. Het is een goed op elkaar ingespeelde band, die de mosterd eerder uit de late jaren 1980, vroege jaren 1990 haalt met een postpunkgeluid. Met haar lijzige, ietwat diepere stem slaagt ze erin om bands als Sonic Youth voor de geest te halen. Het klinkt allemaal erg strak, ook al rammelen de gitaren langs alle kanten. Twin-Hand Movement haalt nooit ergens helemaal uit, maar blijft ons wel onophoudelijk aanstaren. Ondanks de schijnbaar eenvoudige songs is er altijd wel een klein verrassingselement dat onze aandacht kan vasthouden. Sterk trouwens dat zelfs een op het eerste gezicht instrumentale vuller als Holy Water indruk maakt. Laten we hopen dat Hunter nu eindelijk tot koningin gekroond mag worden.