Het kwintet Columbian Necktie uit Los Angeles maakt snoeiharde noiserock. We hadden ook niet anders verwacht met een bandnaam als deze. De mannen kunnen nog kiezen welke verklaring ze prefereren: vernoemd naar de gelijknamige song van Big Black of naar een moordmethode waarbij de keel wordt overgesneden en de tong door de gemaakte opening wordt getrokken. Het vijftal kiest dus niet voor het meest voor de hand liggende genre death metal maar verkiest een uberversie van Unsane. Colombian Nektie klinkt nog maniakaler, waarbij de woede en razernij uit elke noot weerklinkt. Uit elke porie stroomt haat, desillusie, frustratie, agressie en onmacht. De mannen voelen zich verslagen door het lot, door de dagelijkse beslommeringen, door het overlijden van hun goede vriend Kevin die de band in 2010 als het ware samenbracht. Afsluiter ‘Kevin’s Song’ is een eerbetoon aan die man, een opus van tien minuten die geen spaander heel laat van het sludge en noiserockgenre. Tragiek is de motor voor songs als ‘Weep For The Future’, ‘Sleepwalking’ en ‘Ready To Burn’. Zanger Scott Werren, de twee gitaristen Juan Hernandez-Cruz en Ben Daniels, drummer Ben Brinckerhoff en bassist Alex DuPuis louteren zichzelf en ons met een debuut als krachtig statement: er is geen licht aan het einde van de tunnel, want er is geen tunnel.