Nakamura wordt beschouwd als een opkomende naam in de Japanse onafhankelijke muziekscene. Met ‘Twilight’ presenteert hij zijn tweede solo-album en dat is inderdaad een klein juweel. Klein, niet omdat de schijf een korte duur heeft, maar omdat het niet helemaal geslaagd is. Zoals de titel van het album al aangeeft, is de overheersende sfeer op de cd die van de schemering. De late uren van een mooie dag en Haruka mijmert achter zijn piano of op de akoestische gitaar. Zijn spel meandert ergens tussen jazz, ambient en New Music. ‘Twilight’ doet bij tijd en wijle denken aan de atmosferische jazz van ECM-uitgaven of aan solowerk van Sakamoto. De dertien composities zijn kalm en impressionistisch, maar daarbinnen weerklinkt een range aan toonkleuren, tempoverschuivingen, lang slingerende frasen en tastend spel. Daarvoor zorgen ook ARAKI Shin op sax, trompet en fluit, Akira Uchida op saxofoon en Rie Nemoto op viool. Isao Saito steunt het geheel met een ingehouden, los gespeelde percussie en in een aantal nummers zijn de stemmen van April Lee dan wel Janis Crunch te horen. Een hoogtepunt is ‘Faraway’, waarin het kalme pianospel, de vrije saxofoonguirlandes, de percussie en de zang met echo samenvloeien. En zijn dat echte krekels en ruisende regen die daar te horen zijn? En het gekraak van vinyl? Maar opgelet: teveel aan suikerzoete lieflijkheid ligt soms zwaar op de maag. De toevoeging van een fris zuurtje of een wat pittige smaak zou deze verfijnde plaat helemaal in balans hebben gebracht. ‘Twilight’ wordt door Kitchen. Label & Studio uitgebracht als cd in combinatie met een hardcover kunstboek dat teksten en polaroids van Haruka bevat. De nostalgische noot van muziek en foto’s wordt nog eens versterkt doordat het gebruikte papier, dat, aldus Kitchen., op subtiele wijze veroudert met de jaren en het gebruik.