Met Howe Gelb en Giant Sand is het voor ons altijd een beetje erop of erover. Gelbs universum kent vele uithoeken. In sommige daarvan voelen wij ons al een beetje meer thuis dan in andere. Over ‘Tucson A Country Rock Opera’ hebben we langer dan over welke Howe Gelb release tot hiertoe getwijfeld. En, eerlijk is eerlijk: we zijn er nog altijd niet uit.
Giant Sand is voor de gelegenheid gepimpt tot Giant Giant Sand: een extra strijkerssectie, Maggie Bjorklund op pedal steel en wat extra volk uit Tucson. Helaas zetten die extra’s vooral de klassieke country-twang van Giant Sand in de verf, en niet de prettig gestoorde goofball-Casio-Sand die nog geen drie stappen in een saloon kon zetten zonder een fluitende kogel langs de Stetson gemikt te krijgen.
‘Tucson’ is vaak in hetzelfde bedje ziek als Gelbs oude maatjes van Calexico: doordat het eerbetoon iets te letterlijk wordt gebracht country backbeat, gladde tex-mex trompetten en jivin’ fiddles slaat de weegschaal vaak door naar de pastiche. ‘Caranito’ is wat dat betreft een dieptepunt: een Latin-ambiance stinker die waarschijnlijk zelfs bij sommige marriachi-orkesten een ‘tikje té’ zou bevonden worden.
Het zijn de kleine liedjes die ‘Tucson’ toch nog de moeite maken. ‘Plane Of Existence’ is een stemmig mini-walsje, romantisch sans gêne, en Gelb die de woorden zingt alsof hij ze ter plekke uit zijn mouw schudt.’Recovery mission’ is onze persoonlijke favoriet dankzij het spaarzame arrangement, met een glansrol voor een lichtjes robotachtige kinderstem die het ‘refrein’ verzorgt, maar vooral door die tegelijkertijd oprecht romantische en absurde songtekst, waarin zowel aan NASA, Adobe als De Liefde wordt gerefereerd. Op het stukje exquise country-soul ‘Out Of The Blue’ zijn een paar gaststemmen te horen die verrekt mooie vocale prestaties neerzetten. Helaas zaten er geen hoesnota’s bij onze recensie-cd en weten we dus niet wie we mogen complimenteren. Al bij al toch weer een paar zeer goeie songs, dus, maar als we volgende maand nog eens zin hebben in een portie Gelb, grijpen we waarschijnlijk terug naar ‘s mans solohoogtepunt ‘Hisser’ of naar Giant Sands gracieuze ‘Glum’.