De titels van de twee compilaties Trip In Tyme mogen letterlijk worden opgevat. Alle liedjes die op deze twee uitstekende cds werden verzameld, komen namelijk uit de tweede helft van de jaren 1960 en zijn afkomstig uit de VS. Op beide schijfjes wordt expliciet de nadruk gelegd op het jaar 1966, al vermeldt het hoesje nergens de reden daarvoor. Veel uitleg over alle bandjes en hun nummers is er ook al niet te vinden. De enige extra informatie bevat de staat van waaruit het desbetreffende groepje opereerde, en het jaar waarin hun single uitkwam. Elke schijf bevat 25 nummers, waarvan het merendeel nooit eerder verscheen. US punk en garage vormen de hoofdmoot. Cavemen, Continentals, Rainmakers, Misfits en Sandpipers zijn zowat de bekendste namen, en zelfs daarvan schiet niet veel over. Lekker obscure, rustig voortkabbelende garagepunk dus, waarbij deel één inwisselbaar is met deel twee. Fans van reeksen als Pebbles en Back From The Grave kunnen blindelings tot aanschaf overgaan. De Spaanstalige reeks El Loco Rocanrol banjert eveneens rond in de muziek van de jaren 1950 en 1960, maar dan met de nadruk op bandjes afkomstig uit Spaanstalige gebieden. De Andalusian Rocking Boys brengen de enige Engelstalige track binnen deze verzameling voornamelijk uit Spanje en Latijns-Amerika afkomstige groepjes, al konden de illustere samenstellers niet weerstaan aan het Italiaanse Los Pajaros Locos. Benevens klassiekers als Mule Skinner Blues en Lonesome Train, die een latinobehandeling meekrijgen, staan er ook heel wat originele tracks op dit zeer leuke, tot een party uitnodigende schijfje. Het klinkt allemaal iets exotischer dan bovenstaande Amerikaanse garagebandjes, maar is minstens zo leuk. Wat wil je ook, met groepsnamen als Los Apson, Johnny Tedesco of Enrique Guzman? The Playmobils zijn een internationaal gezelschap dat uit hetzelfde vaatje tapt als alle bandjes op de hiervoor genoemde compilaties, maar dan in een hedendaags jasje. De Zweed Martin Savage (Blacks, Tokyo Knives, Locomotions), de Engelsman Eric Ulcers en de Spaanse punk Joe The Dog (Los Perros) vormen een wild bluespunkend trio dat twaalf anthems binnen het genre presenteert in nog geen half uur. Ze zijn beïnvloed door vroege punk (Undertones en The Clash) maar kijken net zo goed om zich heen naar de huidige scene, met snufjes Pleasure Fuckers en Los Ass-Draggers in de mix. Niet alle nummers zijn, op plaat dan, even geslaagd en het wel heel Spaanse Engels van Joe The Dog is soms wat storend. Maar: primitieve fuifnummers als Shake That Monkey, Ongobak Baby en de titeltrack shaken als de vogelgriep. Simpele en energieke liedjes zijn het die meteen uitnodigen tot feesten. Action Rock Shrunk My Cock, zoals ze zelf zingen.