Een jaar na het verpletterende Truth Becomes Death droppen Aidan Baker en Leah Buckareff een tweede album via het Canadese Alien8 Recordings. Baker is productiever dan ooit en dat zowel onder eigen naam als met Nadja. Het aantal releases is simpelweg niet bij te houden. In mei verschijnt op Conspiracy bovendien een volwaardig album in samenwerking met Fear Falls Burning (in navolging van de vorig jaar verschenen, maar al lang uitverkochte split We Have Departed The Circle Blisfully), terwijl bijna simultaan de met extra materiaal geüpgrade vinylversie van Bodycage (Profound Lore 05) verschijnt op Equation. En dat is slechts het topje van de ijsberg. Op korte tijd is Nadja uitgegroeid tot één van de markantste namen uit de doom/sludge/droneshoek met enkel Khanate, (vroege) Earth, Boris of Sunn 0))) als noemenswaardige concurrenten. Tegelijkertijd lopen die vergelijkingen flink mank. Nadja is immers anders. De logge, narcoleptische (machinale) drumritmes brengen de tijden waarin Swans en Godflesh de underground domineerden terug, maar door de aanwezigheid van subtiele (ambient) elektronica vindt Nadja dan weer houvast bij hedendaagse producers zoals Tim Hecker of Christian Fennesz. De gitaarpartijen zijn schatplichtig aan My Bloody Valentine en de shoegazers uit het verleden; en Jesu of The Angelic Process wat het heden betreft. De drones ten slotte borduren verder op het oeuvre van Troum. Veel invloeden en referenties dus, maar ook niet meer dan dat. De nieuwe cd is de verdere consolidatie van de Nadjasound. Verrassen doet Touched echter op geen enkele manier. In zijn totaliteit is het misschien wat minder heftig dan zijn voorganger, maar essentiële verschillen zijn er niet. Tenzij misschien in Bakers manier van zingen. Die is bij momenten zelfs vrij van effecten. Wat het ook zij, we hebben de toekomst van metal gehoord. Ze heet Nadja.