Tegenwoordig opereert het Canadese dark ambient label Cyclic Law vanuit Berlijn, en ook hun output krijgt welkome nieuwe zuurstof. Het nevenlabel Aesthetical is in het leven geroepen om ook wat ritmischer materiaal uit te brengen. Maar niet zonder eerst onze oren te ontvellen met een openingsnummer vol synthetisch industrieel geschraap. Ook wanneer de cleanere technoïde beats het werk overnemen vanaf ‘Capaupire’, sluimert er nog steeds wat gecontroleerde noise op de bodem, die ook af en toe tot ontploffing gebracht wordt, en voor langere tijd het pleit mag winnen. Titels als ‘Rhinoceros’ of ‘Elephant’ zijn symbolisch voor het gewicht van dit materiaal. Soms doet dit gelimiteerde (vijfhonderd stuks) vinyl dubbelalbum (ook verkrijgbaar als cd of download) denken aan de overstuurde techno van genrebepalende labels als Ant-Zen, Ad Noiseam of Hands. Maar Vigroux verkiest een loden zwaartekracht boven snelheid. Bijvoorbeeld Iszoloscope heeft een vergelijkbare aanpak. Omdat de experimenteerdrift hier minstens even belangrijk blijft als de ritmes, en de tracks soms verrassende structuur- en tempowissels bevatten, is het veelgelaagde ‘Totem’ toch wel superieur. ‘Frontières’ heeft zelfs helemaal geen ritmes nodig om dreigend te zijn. Tot slot zijn de platen verpakt in een fascinerende hoesontwerp van Emile Barret. Daarom kunnen we dit genre-overschrijdende (noise, dark ambient, techno enzovoort) dubbelalbum enthousiast aanbevelen als ideale springplank om met het werk van deze eigenzinnige artiest kennis te maken. Het is de beste technoplaat die we dit jaar hoorden, misschien omdat het ook niet echt een technoplaat is. Dit is muziek voor monumenten, niet voor dansvloeren.