De muzikale bagage van de bijna zestigjarige John Foxx kan ondertussen behoorlijk indrukwekkend worden genoemd. Van circa 1974 tot 1979 maakt hij deel uit van
Ultravox!; begin jaren 1980 scoorde hij enkele (minimal wave) hits met ondertussen klassiek geworden singles zoals Underpass en Burning Car. Nadien volgden massas samenwerkingsverbanden met onder meer ambientgrootmeester Harold Budd, Louis Gordon, Cocteau Twins-gitarist Robin Guthrie en recent nog Ben Edwards (Benge). Momenteel werkt hij samen met
Paul Daley van Leftfield. Naast de obligate elektronicaoutput kent Foxx recente productieve periode ook releases met spoken word en véél ambient. Torn Sunset is opnieuw een voorbeeld van dat laatste. Ditmaal gaat Foxx in zee met Theo Travis, de Engelse fluitist-saxofonist die eerder al werkte met Robert Fripp (King Crimson), David Sylvian, Steven Wilson, Fear Falls Burning en Harold Budd. Het resultaat is een ambientalbum pur sang waarbij de ijle, zwevende composities – gestut door zachte, harmonische pianotoetsen en fluitloops – ons zo katapulteren naar het meest atmosferische werk van vidnaObmana en Brian Eno. Wie Harold Budd noemt, heeft het uiteraard over ambient. Budd werkte op zijn beurt samen met een waslijst aan artiesten waarvan Brian Eno, Cocteau Twins, Andy Partridge (XTC) en U2 het meest tot de verbeelding spreken. Nighthawks is Budds derde prima samenwerking met John Foxx. Of vice versa, zoals je wilt. Het album, waarbij het duo werd bijgestaan door Ruben Garcia, wordt niet afzonderlijk uitgebracht, maar krijgt de twee eerdere samenwerkingsprojecten Translucence en Drift Music als compagnon in een overzichtsbox. Dat maakt het geheel weliswaar compleet, maar tegelijk ook wat eentonig na verloop van tijd. Consumeren met mate is de boodschap.