Een zwaar thema als het overlijden van een geliefde is niet bepaald veel voorkomend binnen het stripverhaal. Om er op een serene maar toch emotionele manier mee om te gaan is niet eenvoudig. Recent kunnen we ons enkel Het jaar van de olifant herinneren waarin Willy Linthout op een persoonlijke manier probeerde om te gaan met de zelfdoding van zijn zoon. In Toen David zijn stem verloor vertelt Judith Vanistendael het verhaal van David, die aan keelkanker lijdt. Op een indringende en nergens klef wordende manier schetst zij het levenseinde van David en de impact die dat heeft op zijn onmiddellijke omgeving. Zijn vrouw, zijn kinderen, ze gaan er allemaal op een verschillende manier mee om. David zelf, die sluit zich af, hij wil met zijn gezin niet over zijn ziekte praten. Enkel zijn jongste dochter weet soms door zijn harnas te breken.
Toen David zijn stem verloor is een volledig fictief verhaal al werd Vanistendael zelf getroffen door het overlijden van haar stiefvader aan keelkanker wat voor de stripmaakster toch wel de aanleiding was om het verhaal op papier te zetten.
De zachte aquarelstijl die zein het boek hanteert, past bij de thematiek. Afscheid nemen van een geliefde is het moeilijkste wat er bestaat, dat maakt Judith Vanistendael in dit boek op een mooie, poetische maar toch pijnlijke manier nog eens duidelijk.