Zelden heeft muziek me zo verrast als die op het nieuwe album van het, voor mij onbekende. Zweedse duo Death And Vanilla. Direct al bij de eerste analoog klinkende tonen zie ik Barbarella door de ruimte zweven en komen er termen als space-age-bachelor pop en sci-fi in mij op. Tegelijk komen er namen voorbij als Kid Baltan, Tom Dissevelt, Laetitia Sadier, Stereolab, Broadcast of Esquivel. Maar ook dreampop met zijn softe vrouwelijk vocals of de Amerikaanse hippie band United States Of America. Intussen geniet ik van de vibrafoon patronen in ‘Shadow And Shape’, de surfgitaar in ‘The Hidden Reverse’en het fluithema in ‘Something Unknown You Need To Know’, dat me doet denken aan Kraftwerks ‘Morgenspaziergang’ (van het album ‘Autobahn’). Plus natuurlijk al die spacepopsongs met de dromerige vocalen van Marleen Nilsson. Het lijkt er op dat Death And Vanilla het ultieme Stereolab-album heeft gemaakt!