‘To Hell With The Lords’ kwam oorspronkelijk uit op Sympathy For The Records Industry in 2002 en nu is Fargo zo vriendelijk om deze plaat, jammer genoeg zonder ook maar enige vorm van bonus, opnieuw uit te brengen. Zo is deze cd nu eindelijk ook op het Europese vasteland gemakkelijk verkrijgbaar. Fargo bracht eerder ook al de opvolger voor dit debuut, het net iets mindere ‘Lords Have Mercy’ uit in 2005. Deze heruitgave past perfect binnen de catalogus van Fargo, dat vooral de grote Franse afzetmarkt voor fuzzrock bespeelt. Want dit is wat het uit Los Angeles afkomstige Lords Of Altamont met verve brengt. Dat is ook niet zo verwonderlijk als je band bestaat uit ex-leden van grootheden uit het genre. En nog niet van de minsten ook: The Fuzztones, The Cramps en het meer surfgerichte The Bomboras waren de vroegere werkgevers van dit gezelschap, dat tegenwoordig een kwintet is, na de in dit genre gebruikelijke personeelswissels. De Lords omgeven zich met veel leder en motoren en gaan er muzikaal net zo ruig tegenaan. Psychoriffs volgen elkaar in snel tempo op, een orgel raast door de vunzig en smerig gespeelde nummers en zelfs de mondharmonica werkt niet op de zenuwen als deze heren het instrument in hun bakkes houden. Feesten zullen we, een half uur lang, behalve bij het mislukte obligate balladeke dat ‘Knock Knock’ heet. Dit is de plaat die de Fuzztones al jaren niet meer maakten en waar ook Poison Ivy en Lux Interior niet meer aan toe komen. Meer fuzz, maar dan van iets oudere datum, krijgen we voorgeschoteld op de compilatie ‘Declaration Of Fuzz’, waarvan de titel volledig de lading dekt. Deze plaat werd oorspronkelijk uitgebracht in 1986 als eerste langspeelplaat bij het toen nog prille Glitterhouse. Inmiddels zijn we twintig jaar verder en heeft het label de plaat opgewaardeerd en is ze nu voor het eerst op cd verkrijgbaar. Achttien bandjes die deel uitmaakten van de sixtiesrevival die halfweg de jaren 1980 furore maakte staan hier netjes bij elkaar. Het gaat voornamelijk om groepjes uit Zweden en de States, de twee plekken waar deze revival het meest succesvol was. Nummers van bekend geworden en obscuur gebleven bandjes spelen elk hun, soms behoorlijk gedateerd klinkende, versie van Amerikaanse garagerock uit de jaren 1960. Onder meer Boys From Nowhere, The Not Quite, The Seen, Mystic Eyes, The Cynics, The Miracle Workers, The Stepford Husbands, Stomach Mounts, Cornflake Zoo, het Schotse The Green Telescope en het Nederlandse The Otherside maken deel uit van het aanbod. Een informatief boekje vult de geschiedenisles mooi aan. Deze ‘Nuggets’ van de jaren 1980 is leuk om eens gehoord te hebben, maar voor wie echt nog eens fuzzend omver wil geblazen worden, kiest toch beter voor het debuut van Lords Of Altamont.