Er zijn weinig zaken zo hartverheffend als de muziekmachientjes van Pierre Bastien. Hij heeft zijn leven gewijd aan het bedenken en bouwen van automaatjes die hij laat strijken, tokkelen, kloppen en schrapen op instrumenten die hij bij voorkeur uit Afrika en Azië heeft gehaald. Assen met uitstulpingen bespelen de toetsen van een keyboard. Met dit automatisch orkest treedt hij op als de ultieme eenmansband. De robotjes draaien en zwaaien uit volle overtuiging, maar hebben tegelijkertijd iets onbeholpens. De ritmes sluiten vaak net niet goed op elkaar aan. Bastien blaast daar op zaktrompet zachte, soms iets valsige melodietjes overheen. Door lichtjes en webcams strategisch op te stellen, creëert hij tijdens concerten kolossale slagschaduwen en buiten proporties opgeblazen projecties -een omgekeerd muzikaal Madurodam. ‘Tinkle Twang ’N Tootle’ is zijn meest recente soloalbum. De titel verwoordt precies de indruk die zijn muziek maakt. Charmant, ontwapenend, een beetje klunzig, maar juist daardoor uiterst effectief. Denk Van Zwollem, de man met het speelgoedcomplex uit Suske en Wiske. Het recept is bekend, maar hij weet er toch steeds weer prachtige stukjes mee te maken. Een fluitend orgeltje met een amechtig splutterend trompetje dat hij laat horen in ‘May Yam/Wedded Dew’ (hij is dol op palindroomtitels) moet zelfs de meest geharde ziel doen transformeren tot geurige honing. Soms duikt er een enkele kikker op die zijn stem droef en schor naar de maan verheft. Onlangs kwam ook ‘Bandiera Di Carta’ uit, een album dat hij opnam met het duo Tomaga (Valentina Magaletti en Tom Relleen). Eerder dit jaar trad hij met hen op in Rewire. De stukken klinken op dit papieren vaandel als een wat ongemakkelijk amalgaam. Bastiens ontregelde automaten zijn gevangen in een keurslijf van strakke ritmes en esthetisch verantwoorde synthesizerklanken. De titels zijn wel merkwaardig (‘Circles In The Ruins’), maar lang niet zo eigenzinnig en speels als die van Bastien solo. De lol is er zo wel een beetje van af. De mafkezen kunnen de touwtjes van het gesticht toch beter zelf in handen houden.