Het Mexicaanse Umor Rex brengt op hetzelfde moment drie experimentele ambient cassettes uit waarbij enkele namen belletjes doen rinkelen en anderen onbekende debutanten zijn die snel naam zullen verwerven. Zoals Cian. Cian, Kevin Altamirano, heeft een voorliefde voor getallen, wiskunde, jaren ’70 Duitse experimentele elektronica en analoge synthesizers. Met die laatste bouwt hij tussen de rekensommen door, analoge en gefragmenteerde harmonieën. Luxueuze harmonieën die zinderen van ambiente levendigheid, ondergedompeld in een sfeervolle heiige waas een multigelaagd klankentapijt weven van complexe vormen en een zachte aaibaarheid. Een die soms veranderd in een vrolijk pulserende melodie of dan weer ingeruild wordt voor zachte drones of kleine stukjes statische noise. ‘Gemlux’ is aardig, een plaatje dat je laat wegdromen over mooie dingen en een zweem van gelukzaligheid over je uitstrooit als een zonnige zondagochtend. Als je die zondagochtend invult met het lezen van gedichten van T.S. Eliot, dan wordt de verplichte luistervoer het ‘Till Human Voices Wake Us’ van de Iraniër Siavash Amini. Amini speelt met elementen uit ambient, minimal, IDM en modern klassiek en maakt muziek dat zich makkelijk laat omschrijven als ‘etherische elektronica’. Hij combineert gemanipuleerde gitaarklanken met uitgesponnen drones en levert dramatische en melancholische ambient. Voor ‘Till Human Voices Wake Us’ dissecteert Amini drie gedichten van T.S. Eliot ‘The Love Song of J. Alfred Prufrock’, ‘The Waste Land’ en ‘The Hollow Men’ en exploreert hij de thema’s, motieven en emoties in Eliots’ werk. Ken je het niet, niet gevreesd. ‘Till Human Voices Wake Us’ is een prachtige door drones aangestuurde spaarzame elektronische ambientplaat die af en toe wordt aangevuld door minimale gitaarsolo’s. Het is een poëtische doch aangrijpende trip die de duisternis even oplicht.
De laatste cassette is een split met bijdragen van Sima Kim en Wouter Van Veldhoven. Ieder zijn eigen kant, ieder zijn eigen verhaal. Sima Kim levert tien korte dromerige ambient schetsen die wat ronddwalen. Van Veldhoven struinde door zijn collectie muzikale schetsen opgebouwd rond vergeten geluidsexperimenten met zijn collectie instrumenten. Welke lees je in de titels. Het is leuk de ideeën van Van Veldhoven te horen groeien en ontstaan. Kleine geluidjes die lekker spannend blijven en afhaken alvorens het te gewoontjes wordt en aantrekkelijk blijven door hun nonchalante ontstaan. Het was geen slecht idee van Umor Rex deze drie cassettes tegelijkertijd uit te brengen. Vier artiesten, elk met een eigen doel en een eigen idee die toch qua geluiden en gevoel samenhoren. Net zoals de drie cassetjes die met hun artwork een mooi geheel vormen.