Vier jaar na zijn debuutalbum Implicit Structures is er eindelijk een nieuw album van Nick Theriault, aka Antigen Shift. De Canadees gaat minder lawaaierig te keer dan op zijn debuutalbum, al is de dreiging van verspringende ritmes immer aanwezig. Soms wordt die verwachting ingelost, maar vaker kiest Theriault voor sfeer, ingetogenheid. Iele klanken zweven boven de stevige ritmes, fraaie melodietjes komen en gaan. Het is zon album waarvan de maker zegt dat het volwassener klinkt. Weg met de industriële kakofonie, welkom introspectie en muzikaliteit. Maar Antigen Shift komt ermee weg. Theriault ziet dit album als een ode aan zijn koude land, maar ook voor warmere inborsten is dit een genietbaar album. En de dansvloer wordt in nummers als Verglas en Lhorizon niet vergeten.