Artur Dyjecinski is niet de man van grote woorden. De man verhuisde een aantal jaar geleden van een klein dorpje in Canada naar Londen. Daar is hij actief als muzikant in de groep Dracula Legs. Nu is er dus ook een eerste soloplaat onder zijn eigen naam. Een album met hermetische trage songs gedrangen door de donkere stem van Dyjecinski. Verder is het allemaal nogal kaal ingevuld. Een beetje drums, een beetje gitaar, soms een tweede stem. Met zo een muzikale invulling is het kwestie van overeind te blijven. Het moet gezegd dat Dyjecinski daar wel degelijk in slaagt. Om één of andere reden blijft de plaat rondspoken in ons hoofd. Er is moeilijk een vinger op te leggen waarom dat is. We horen een stem die wat verwantschap toont met die van Stuart A. Staples (Tindersticks) of Jason Molina (Songs: Ohia). Grote vergelijkingspunten misschien want waarschijnlijk gaat hij net zo onbekend blijven als David Thomas Broughton. En dat is jammer, want dit is zo een plaat als diegene die Broughton maakte samen met 7 Hertz. Eentje die waarschijnlijk nog jaren regelmatig opduikt. Telkens opnieuw zullen we dan ontroerd worden door de ogenschijnlijk simpele muziek.