Voormalig reclamemuzikant Dave Pezzner is amper twee jaar bezig met het produceren van house. Niet geheel onverdienstelijk komt hij nu met de eerste langspeler op te proppen. Het kabbelt allemaal wat voort op de eerste nummers. Helemaal niet slecht, dat zeker niet. Aangenaam betreft het juiste woord. Zorgeloze deephouse voor op een mooie zomerdag. Want ook u heeft wel eens behoefte aan minder complexe geluidservaringen. Het keerpunt ligt in het midden, waar uit het niets de marimbas van Steve Reich opduiken die Pezzner eigenwijs tussen zijn house verstopt. En vanaf daar is het alleen maar een vlucht naar boven. De house schuurt tegen techno, hypnotiseert en stuurt naar een climax van genoegen. Hoogtepunten zijn Blacklist waar Pezzner stuwt en stoomt tot het synthetische zweet over de rug gutst, en Almost There doet verlangen naar de volgende after op het strand. Een track die overigens veel weg heeft van het werk van The Field. Pure klasse en eigenlijk al voldoende reden tot aanschaf. Pezzner heeft een goed gevoel voor detail en accentueert zijn vierkwarts met de juiste emotie en diversiteit om ver weg te blijven van de eenheidsworst. In het verleden heeft Pezzner zijn diensten verleend aan het bordspel van American Idol. Die tijden zijn voorgoed voorbij, dachten we zo. Dave komt er wel.