Er zijn van die mensen die niet van opgeven willen weten. Zo eentje is Wick Bambix, al meer dan twintig jaar het boegbeeld van de Nederlandse punkband Bambix. Oorspronkelijk bestaande uit louter vrouwen evolueerde Wick gewoon verder, werden de statements met ouder worden iets minder fel. De politieke benadering is er nog steeds, uiteraard, maar de liedjes zijn toch heel wat persoonlijker geworden. Niet dat er niet overal tegenaan geschopt kan worden als het om persoonlijke zaken gaat. Zo gaan de liedjes bijvoorbeeld over de dood van haar vader, maar net zo goed over de geboorte van haar zoon Silas. En net zo goed gaan ze over underdogs, mensen die eenzaam zijn, zatlappen aan de bar die hun verdriet verdrinken en niemand hebben om hen eruit te sleuren. Het is een persoonlijke kijk op de wantoestanden in een maatschappij waar veel negatieve zaken onder het tapijt worden geschoffeld. Bambix kijkt onder dat tapijt en weeft van de draden van het tapijt verhalen. Verhalen die liedjes worden en in een punkrockjasje worden gegoten. Bambix komt net iets te fel uit de hoek om als poppunk door te kunnen gaan, en net het vermijden van die val zorgt ervoor dat we The Story Tailor een aangename aanvulling op hun werk vinden. Met overtuiging gebracht, door Nico van Montfort (Heidevolk, Earth Crises) heel goed opgenomen en van een mooie hoes voorzien is dit een leuke Nederlandse punkplaat. De akoestische afsluiter, Trapped, vinden we iets minder, al siert het de band dat ze die song op het einde hebben gezet en niet zomaar ergens tussendoor.