The Steam Age

Sølyst is nog steeds het solovehikel van Thomas Klein, die bijna twee decennia fungeerde als drummer voor Kreidler. Inmiddels is hij aan zijn derde soloplaat toe. Deze keer nam hij als basis een oubollige piano waaraan één en ander mankeerde. Hij samplede de geluiden die hij verkreeg door de toetsen, het kader, de snaren en wat al nog niet meer aan een uitgebreide verkenning te onderwerpen. Daarna ging hij met die samples aan de slag om er behoorlijk ritmische en dansbare krautrock mee te maken. Daarvoor breidde hij zijn arsenaal aan percussie nog maar eens uit. Ook die geluiden ging hij elektronisch gaan bewerken, waardoor er een heel apart geluid ontstaat. Zowel de nauwelijks nog herkenbare piano als percussie zorgen voor een bedwelmend geluid dat perfect kadert binnen ‘s mans visie op elektronische dansmuziek. ‘Mount Eiffel’ is een mooi voorbeeld van experimenteel aandoende muziek die toch uitnodigt om de dansvloer te betreden, voor degenen die daar behoefte aan hebben uiteraard. Niet elk van de twaalf stukken swingt als eerder genoemd nummer, want Sølyst weet hoe zijn plaat te doseren in een afwisseling van rustige en opzwepende nummers. De echte constante op ‘The Steam Age’ is superieure krautrock in zijn meest indrukwekkende vorm. Voor ‘ASS’, een anagram van de familienamen van het trio en geen verwijzing naar autismespectrumstoornissen, slaan Guenter Schickert, Jochen Arbeit (Die Haut, Einstürzende Neubauten) en Dirk Dresselhaus (Schneider TM) de handen in elkaar waarbij ze drie generaties muzikanten die experiment genegen zijn, verenigen. Niet dat we veel gitaren horen, terwijl de drie eigenlijk gitaristen zijn. Net als Sølyst verkennen de drie graag verschillende terreinen en mogelijkheden. Zo klinken in ‘Acetyl’ heel wat etnische invloeden door, zonder dat het trio zijn krautrockverleden vergeet. Dat komt voor een deel ook door het gebruik van een aantal instrumenten dat we niet onmiddellijk met deze drie zouden associëren. Zo zit er een balafoon, een conch en een mbira ergens in de mix, waar uiteraard ook veel elektronica en dito drums in zitten verwerkt. De veelheid aan invloeden, psychedelica en krautrock uiteraard voorop, maar ook avontuurlijke jazz, techno, punk, minimal en industrial, maken dit een plaat vol verrassingen. Een plaat vooral die veel breder en avontuurlijker klinkt dan we gezien het verleden van de drie zouden verwachten. Ze voldoen niet aan de verwachtingen maar doen net iets helemaal anders dat veel beter is dan we durfden dromen.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
thesteamage
geplaatst:
di 17 mei 2016

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!